Fotoboek

Ons fotoboek is klaar en ligt bij de drukker. we hopen dat jullie het leuk vinden om door te kijken:

http://www.albelli.nl/onlinefotoboek-bekijken/d42dfdac-3d0b-400a-a9cd-72c225bbeccc

groetjes van Jan en mij

Alie

Terug uit Las Palmas

Na een heerlijk rustige zeedag zondag en een prachtige zonsondergang waar we tijdens het Farewell dinertje met prachtige ijs- en fruitbeelden van genoten, waren we tegen tienen zondagavond 21 februari in de buurt van Las Palmas op Gran Canaria. We lagen tussen elf en halftwaalf aan wal. Koffers buiten gezet en slapen!

Maandag de 22e eerst ontbijten en toen alle koffers van boord waren, konden wij ook vertrekken. We hebben een taxi genomen, want de TUI-agent heeft niks van zich laten horen en in overleg met behulpzame Sylvia van TUI.nl was dit de betere oplossing. Keurig ingecheckt voor onze vlucht, koffie en wachten. Vlucht mooi op tijd. Vliegveld Düsseldorf is erg krap en de trappetjes die ze daar vrijwel direct na aankomst voor passagiers hebben verzonnen, kunnen echt niet. Ook het gedrang bij de bagagebanden is geen succes. Het zal niet ons vliegveld worden. Toch zaten we al een uur na de landing op onze kamer in het Van der Valk hotel zaan de borrel.

Dinsdagmorgen ook eerst ontbeten en toen de koffers in ons blauwe doosje gezet voor de rit naar Nederland. Het eerste halfuur was erg vies en nat, maar daarna werd het steeds helderder en begon zelfs de zon te schijnen. We zijn in Zevenaar even gestopt om het taxibonnetje af te geven bij ons reisbureau (en dank voor de koffie Linda en Heidi). Een paar boodschappen bij AH en toen naar huis. Broodje bij Zalkerbroek en rond halfdrie in IJlst.

Nu uitpakken en opruimen! Bedankt voor de reacties.

After a beautiful sunset and a lovely farewell dinner (with ice carving and fruit sculptures) on Sunday night we arrived in Las Palmas before midnight. Monday morning 22nd we left the ship after all bags had been unloaded. We had a taxi to the airport and a smooth flight to Düsseldorf. That will never be our favorite airport (stairs, no escalator, very crowded getting your luggage etc.). We stayed another night at the airport hotel. Tuesday February 23rd we had breakfast and started driving home. The first half hour was miserable (rain, hail and a lot of traffic as this is one of the busiest areas in Germany), but after that, the sun started to shine. We stopped for coffee at our travel agent, had lunch on the way home, where we arrived around 2:30 pm.

Now unpack and do laundry! Thanks for your reactions.

Lanzarote en Fuertaventura

Op donderdag 18 februari varen we al tegen achten ´s morgens in Arrecife de haven binnen. daar liggen nog twee cruiseschepen, de AIDAsol (veel groter dan onze dobberaar) en Mein Schiff 4 van TUI (ook een knoepert). We ontbijten, regelen wat dingetjes voor de terugreis en lezen. Ondertussen maakt Popi Jopie (onze cabin stewart John Paul) de hut weer netjes en drinken we koffie. Lunch is prima, het weer minder, want op dit moment (15:30) is het 13,5 graad en het regent. Even gebeld met KE-maatje Marjan Driesse, die vandaag jarig is en hier ook op vakantie is met haar Ben. Morgen wordt het weer waarschijnlijk nog erger, dus met haar en Ben koffie drinken op een terrasje in Arrecife wordt het waarschijnlijk niet. We gaan morgen wel even met de shuttlebus naar de stad. Vanavond eerst genieten van het Aziatische buffet (gisteravond was het thema Alpenlanden).

Lanzarote is met zijn oppervlakte van 845 km2 het meest noordelijke van de Canarische Eilanden, een archipel in de Atlantische Oceaan, circa 115 kilometer voor de kust van Marokko. Lanzarote is een vulkanisch eiland, dat meer dan vijftien miljoen jaar geleden is ontstaan. Het eiland wordt vaak geteisterd door de passaat, een wind die overwegend uit het noorden komt. Circa 40 dagen per jaar is er sprake van een Calima: een sterke wind vanaf de Sahara hoge temperaturen en veel fijn zand in de lucht. Het nationale park Toeristisch interessant op het eiland zijn, naast het nationale park Timanfaya (vuurbergen), de cactustuin bij Guatiza, de oude hoofdstad Teguise, de lavatunnels van Cueva de los Verdes en Jameos del Agua, het uitzichtpunt Mirador del Rio, het vroegere woonhuis van César Manrique, Los Hervideros, El Golfo (groen kratermeer omringd door met lava bedekt olivijn) en het wijngebied la Geria (werelderfgoed). Timanfaya bestaat uit vulkaankraters en lavavelden. Grind op slechts 10 centimeter diepte kan niet in de hand worden gehouden omdat het te heet is. César Manrique (1919-1992) was een kunstschilder, beeldhouwer, architect en bouwadviseur. Zijn stijl kan worden beschouwd als non-figuratief, in evenwicht met de omringende natuur. Veel gebouwen en projecten op het eiland Lanzarote zoals Mirador del Rio, Jameos del Agua, Jardín del Cactus, Cueva de los Verdes en restaurant El Diablo in het Nationaal park Timanfaya en het hotel Gran Melia Salinas in Costa Teguise behoren tot zijn werken. Op verschillende rotondes op Lanzarote staan windsculpturen van zijn hand. Manrique heeft ervoor gezorgd dat de meeste gebouwen op Lanzarote niet hoger gebouwd worden dan vier verdiepingen, dat zij voornamelijk wit en zeer licht van tint werden, en dat de raamkozijnen in de kleuren groen, blauw of bruin werden geverfd. Manrique maakte een boek met eigen foto's over de lokale historische architectuur. Er zijn enkele hotels die méér etages tellen, neergezet in de tijd dat Manrique een aantal jaren in Amerika verbleef. Ook zorgde Manrique ervoor dat er geen advertenties aan de kant van de wegen werden geplaatst. Zijn beweegreden was zijn liefde voor het eiland. Manrique wilde niet dat de unieke cultuur en natuur werden beschadigd door massatoerisme en heeft dat ook daadwerkelijk weten te voorkomen. De eilandbevolking is hem hier zeer dankbaar voor.

Vrijdag de 19e is het koude en in eerste instantie haalt de ene bui de andere op. We wachten rustig tot we zien dat het boven het eiland wat helderder wordt en gaan dan naar beneden om de shuttle te nemen. Dat is een leuk ritje langs een rotonde a la Manrique, IKEA, de visserhaven naar een groot parkeerterrein aan de rannd van het centrum. We zijn vlakbij de Charco de San Gines. We lopen de brug over en een stuk langs deze binnenhaven vol kleine bootjes. Langs de andere kant Avenida Cesar Manrique (hoezo stempel drukken) met witte huizen met blauwe deuren en ramen vinden we een koffietentje. Toch nog een terrasje (met jas aan), de lucht heeft wat blauw en het is droog. Als het weer donkerder wordt gaan we terug naar de bus en tegen lunchtijd gaan we weer aan boord. Het weer lijkt over het geheel wat beter te worden en in de zon schijnt het 20 graden te zijn (gevoelstemperatuur 12 of zo). Om een uur of drie volgt een forse hagerlbui!

We zijn tegen halfnegen vertrokken omdat er nog iemand met een ambulance van boord ging, compleet met vrouw en bagage. We vertrekken en varen de 34 zeemijl in dit twee uur, zodat we tegen halftwaalf in Puerto del Rosario of Fuertaventura aanleggen. We slapen heerlijk!

Zaterdagmorgen 20 februari schijn de zon. Na het ontbijt gaan we rustig van boord. Jan loopt eerst naar de Playa Chica om zand te halen terwijl ik alvast richting centrum kuier. We gaan samen omhoog naar de kerk Nuestra Señora del Rosario met een toren met 5 klokken. Grappig is dat ze hier in de stad veel beelden en beeldengroepen hebben, allemaal voorzien van borden met de betekenis. Jan loopt dan verder om de vuurtoren Gaviota te fotograferen en ik daal af naar de havenboulevard voor een kop koffie. Na een uurtje is Jan ook aan koffie toe en daarna lopen we samen terug naar het schip. Tijdens de lunch blijkt dat de temperatuur in 20 minuten tijd kan dalen van 20,7 C naar 14,5 C tijdens een regenbui. Daarna is het weer helder.

Fuerteventura lijkt een stuk woestijn in de Atlantische Oceaan te zijn. Dit op één na grootste eiland van de Canarische Eilanden (1660 km²⁾ is tevens het dunst bevolkte eiland van de archipel. Dit in combinatie met de uitgestrekte vulkaanlandschappen en prachtige witte stranden maken dit eiland een ideale bestemming voor rustzoekers en strandliefhebbers. In 1405 veroverde de Fransman Jean de Béthencourt het eiland en hij gaf zijn naam aan de vroegere hoofdstad Betancuria aan de westkust. Puerto Rosario werd in 1835 hoofdstad. Corralejo is de belangrijkste badplaats. Er wordt ook veel aan wind- en kitesurfen gedaan.

Na het eten (thema Route 66 met hamburgers, steak en hotdogs) hebben we in de bar een kuil gekraakt . De koffie smaakte er prima, maar de kuileigenaren “were not amused”. Trouwens, we hadden verwacht rond 20:00 te vertrekken, maar we blijken hier ook vannacht nog te blijven liggen.

Uiteindelijk varen we rond 8:15 op zondag de 21^e uit. Na het ontbijt volgen we de kust naar het zuiden en later het westen om in de loop van de avond in Las Palmas aan te komen. We zien de vuurtoren van Punta la Entallado erg goed, maar voor Morro Jable blijven we te ver uit de kust.

On Thursday February 18th we arrive in Arrecife on Lanzarote. The weather is not too good, it rains and the temperature has dropped to 133,5 C in the afternoon at 3.30 pm. There are two more cruise ships in port, big ones! Tomorrow we will take the shuttlebus to downtown.

Lanzarote, is the easternmost of the autonomous Canary Islands, in the Atlantic Ocean, approximately 125km (78mi) off the coast of Africa (Morocco) and 1,000km (621mi) from the Iberian Peninsula (with Spain). Covering 845 square kilometers (327sqmi), it is the fourth largest of the islands. The island has a UNESCO Biosphere Reserve protected site status. Interesting are National Park Timanfaya (fire mountains), the cactus garden near Guatiza, the old capital Teguise, the lava tunnels of Cueva de los Verdes and Jameos del Agua, the Mirador del Rio, the house where the artist César Manrique lived, Los Hervideros, El Golfo (green crater lake, surrounded with lava covered olivine) and the wines of la Geria. Among the notables who have lived on the island are José Saramago, a Portuguese Nobel Prize for Literature winner who died there, and Princess Alexia of Greece and Denmark and husband, Carlos Morales Quintana. César Marique took care of the island, all buildings are four stories high maximum (a few are higher, but have been built while he was in America for a couple of years). Even all buildings are white or very light colored with green, blue or brown window sills. The population is grateful to him because of that.

Friday February 19^th starts rainy so after breakfast we wait for the mountains to clear before taking the shuttle into Arrecife. We are dropped off near the laguna Charco de San Gines. We walk around it and have coffee along the Avenida Cesar Manrique, surrounding the laguna full of little boats. Alle houses here are painted white with blue doors and windows. We are back at the ship for lunch. Around 3 pm we have a hail shower! We leave the island with a little delay due to a person being taken from the ship by ambulance (with his wife and luggage) around 8:30 pm. The distance to Puerto del Rosario on Fuertaventura is only 34 nm and we do that in about two hours, so before midnight, we are in the next harbor.pm.

Fuerteventura loosely translated as "Strong Winds" is one of the Canary Islands, in the Atlantic Ocean off the coast of Africa. It is like a dessert in the ocean. The combination of volcanic landscape and white beaches makes it an ideal place for people liking quiet en beaches. At 1660 square kilometres (641sqmi), it is the second largest of the Canary Islands. In 1405, the French conqueror Jean de Béthencourt completed his conquest of the island and gave his name to the former capital, Betancuria, on the west coast. Puerto Rosario took over the mantle as island capital in 1835. Corralejo is the main beach resort. A lot of wind and kite surfers go to Fuertaventura too.

The weather on Saturday February 20^th is fine so after breakfast we leave the ship. Jan goes to Playa Chica to pick up some sand while I slowly walk to city centre . We see Nuestra Senora del Rosario, the local church and then Jan goes for his daily walk to Gaviota lighthouse. I have an espresso on a terrace waiting for him. It takes about an hour to come back. A lot of sculptures in this town, all very well documented. Once back on the ship we notice that when it starts raining the temperature[AR1] drops within 20 minutes from 20,7 C to 14,5 C. In the afternoon the weather improves again.

We stay in the harbor overnight and depart on Sunday morning February 21^st around 8:15 am to arrive in Las Palmas later tonight. We follow the coast of Fuertaventura and can see the lighthouse Punta la Entallado very well, Morro Jable is a little to far away to make a picture.

Zeedagen, Tenerife en La Palma

Richting Tenerife en La Palma

Het waait ook op deze vierde zeedag , maandag 15 februari, hard (8-10 beaufort, dat is dan inclusief 2-3 die het schip zelf maakt) onderweg naar Tenerife hard en de golven zijn 4-5 meter. Wat stampen we lekker! Geen last van, alleen loopt iedereen als een dronken toeter over het dek en door de gangen. De temperatuur is nu 20 graden, beter dus dan thuis als ik het goed begrijp uit jullie reacties. We zitten z’n 50 km meer oostelijk dan op weg naar Mindelo. DER KAPITÄN heeft dat allemaal uitgelegd in zijn dagelijkse praatje. Gisteravond gehoord dat onze excursie naar La Laguna morgen niet doorgaat (te weinig belangstelling voor werelderfgoed, iedereen gaat naar de papegaaien).

We ontbijten, drinken koffie, lunchen en we schommelen van de ene naar de andere plek. Af en toe roept de kapitein om dat we langzamer zijn gaan varen )rustiger’ maar dat hij er toch weer een beetje vaart in wil brengen, want we liggen Achter op schema. Vervolgens hobbelen we verder. We krijgen te horen dat we in verband met de weersverwachtingen overmorgen op La Palma een uur eerder gaan varen en dan direct doorvaren naar Lanzarote, waar we dan ´s nachts in de haven zijn in plaats van varen. Er zijn kennelijk nogal wat mensen zeeziek. Dat merken we ook bij het avondeten, dar is het erg rustig. Het voer is lekker, vanavond Grieks, gisteren Caribisch en we hebben al Frans en Spaans gehad. We lezen veel.

Dinsdag de 16e roept de baas al vroeg om dat we toch weer langzamer gevaren hebben uit veiligheids-en comfortoverwegingen en dat we daarom nu twee uur te laat zijn en pas rond de middag in Stante Cruz de Tenerife zullen aanleggen. Er waren windstoten tot 95 km per uur en dat is bij het ontbijt nog zo. We gaan daar een uur later weg, dus dat zal tussen 23:00 en middernacht zijn (liggen wij vast alweer op een oor). Onze excursie gaat niet door, dat is jammer want er was daar veel historie: San Cristóbal de la Laguna is bekend als La Laguna is de derde stad van de Canarische Eilanden met ongeveer 150.000 inwoners en ligt aan de westkant bijna tegen Santa Cruz de Tenerife aan. Sinds 1999 is de stad UNESCO-Werelderfgoed. De oorspronkelijke bewoners, guanches, kwamen hier 2000 jaar geleden aan. San Cristóbal de La Laguna werd tussen 1496 en 1497 door de Adelantado (een soort gouverneur) Alonso Fernández de Lugo gesticht aan de rand van de drooggelegde oude lagune Aguere. In de negentiende eeuw werd door Fernando VII het kapiteinschap overgeplaatst van La Laguna naar Santa Cruz. La Laguna is erin geslaagd om overeind te blijven door de aanwezigheid van het bisdom Nivariense en van de universiteit van La Laguna. De opname in de Werelderfgoedlijst heeft de stad voornamelijk te danken aan zijn status van eerste vredesstad (zonder muren) en door zijn bijna volledig intact gebleven originele toestand uit de vijftiende eeuw. In het centrum van de stad staat de Kathedraal de Nuestra Señora de Los Remedios, ook bekend als Santa Iglesia Catedral, verder de kerk Matriz de la Concepción, het Koninklijk Heiligdom van Santísimo Cristo de La Laguna, de Plaza del Adelantado, het gemeentehuis, het Nava paleis (waar men een Parador - staatshotel) - wil inrichtten) en het Salazar (zetel van de bisschop), het Casino, de kerk van Santo Domingo en het klooster van Santa Catalina waar men het ongeschonden lichaam bewaard van de non Sor María de Jesús die befaamd is voor haar mirakels.

Het is ongeveer 21 graden en er zijn vrij veel wolken, maar we liggen even stil. We vertrekken inderdaad als we al slapen. Ik wordt wel wakker en kijk nog even lichtjes. Rustige nacht!

De 17^e februari, woensdag, varen we tegen zevenen de haven van Santa Cruz de la Palma binnen. Het is vrij koud. Later komt het zonnetje erbij, maar veel meer dan 20 graden wordt het niet. La Palma is het meest noordwestelijk gelegen eiland van de Canarische Eilanden. Er is geen massatoerisme. Het eiland heeft wat ecotoerisme en de toeristen komen voor de prachtige natuur en de authentieke eilandcultuur. La Palma heeft een oppervlakte van 729 km² en is ongeveer 42 bij 24 kilometer en het telt ruim 83.000 inwoners. Evenals Tenerife en Gran Canaria heeft het een vruchtbare natte kant, en een droge zijde waar het merendeel van het toerisme zich afspeelt. De hoofdstad Santa Cruz de la Palma heeft 18.000 inwoners en ligt aan de oostkust van het eiland. Aan de westkant van het eiland ligt de grootste gemeente van La Palma Los Llanos de Aridane (circa 20.000 inwoners). Aan de noordzijde van de vulkanengroep 'Cumbre Vieja' bevindt zich de Caldera de Taburiente, een erosiekrater met een doorsnede van 9 km waarin wandelingen gemaakt kunnen worden. De rand vormt met de Roque de los Muchachos het hoogste punt met 2423 meter. Hier is ook een grote internationale sterrenwacht. De noordoosthoek van het eiland heeft diepe barranco's, kloven ontstaan door tijdelijke rivieren die van de Taburiente naar beneden stromen. In enkele van die kloven zijn nog restanten te vinden van het oorspronkelijke oerbos van de Canarische eilanden, het laurierbos of laurisilva. Jaren geleden bezochten we veel van deze plekjes toen we een appartementje hadden in Los Llanos en een oude bijbehorende huurauto. Nu lopen we een rondje door Santa Cruz langs de mooie oude huizen met balkons en binnenplaatsen. We drinken koffie op terrasjes en kuieren terug. We vertrekken hier vanavond om zeven uur weer en zijn dan op de 18^e om 8:00 aan de wal in Arrecife op Lanzarote want de kapitein vindt dat we met z’n allen genoeg geleden hebben de laatste paar dagen J.

On this 4th sea day en route to Tenerife the wind is strong and the waves are high. It does not bother us, we just walk around like we had too much to drink, everybody else does that too. We are now about 300 km (200 miles) from the African coast. Temperatures are around 20 C. Our excursion tomorrow to La Laguna has been cancelled due to lack of participants (they all go to see the parrots in El Loro, no interest in World Heritages).

The captain announces that due to the strong wind we will be in Tenerife later than planned )about an hour’. We also will leave the harbour of La Palma one hour earlier in order to be ab le to reach Lanzarote the next evening around 8 pm and be in the harbour overnight. A lot of people are seasick and it is very quiet in the restaurant.

On February 16^ththe captain tells us early that due to windforces up to 10 from the north the ship has now a delay of about two hours and it will be around noon before we are alongside in Santa Cruz de Tenerife. We’ll leave there an hour later than planned and at that moment Jan and I will probably already be sleeping. Our tour is not going and this ia what we will miss: San Cristobal de de la Laguna is known as La Laguna and it is the 3^rd town of the Canary Islands with about 150.000 inhabitants. It is situated on the west side of Santa Cruz de Tenerife. Since 1999 it is a UNESCO World Heritage due to its status as first peace town (no city walls) and it remained almost like it was in the 15^th century. A lot of historical buildings can be found in the center (names in the Dutch text, or google it). The guanches, the original inhabitants came here about 2000 years ago. Around 1496 the town was founded by Alonso Fernández de Lugo near the dried-out laguna Aguere.

Anyway it is 21 C, nice clouds and we don’t move!

Wednesday 17 February around 7 am we sail into the harbor of Santa Cruz de La Palma. It is windy and cold. La Palma is the most north-westerly of the Canary Islands. La Palma has an area of 729km2 making it the fifth largest of the seven main Canary Islands. The total population is about 83.000, of which 18.000 live in the capital, Santa Cruz de la Palma and about 20.000 in Los Llanos de Aridane. The island has, like Gran Canaria and Tenerife, a wet side and a dry side where most of tourism is. North of the volcanos 'Cumbre Vieja' is Caldera de Taburiente, an erosion crater of 9 km diameter you can take walks in. The rim together with Roque de los Muchachos is the highest point with 2423 meter (7500 ft roughly). This is the site of the Roque de los Muchachos Observatory, one of the world's premier astronomical observatories. La Palma, like the other islands of the Canary Island archipelago, is a volcanic ocean island. In the northeast are deep barranco’s (canyons) formed by temporary rivers coming from Taburiente. In some of these remains of laurer bushes or laurisilva can be found. When we were here for a week, years ago we have visited most of these sights with the old rental from Los Llanos. Now we only go into town and have coffee, look at the beautiful old houses with balconies and a low of wood. Temperatures will not go over 20 C today. We will leave here tonight at 7 pm and arrive in Lanzarote around 8 am on Thursday. We will have a quiet overnight stay there.

Kaapverdie

Kaapverdië

Na een kleine 1500 km varen (ruim 800 zeemijlen) varen we op 12 februari tussen 7:00 en 8:00 de haven van Mindelo binnen op het eiland São Vicente (Portugees voor Sint Vincent), ook wel Son Visent of Son Sent in Kaapverdisch Creools. Het is een van de eilanden van Kaapverdië. Het ligt tussen de eilanden Santo Antão en Santa Luzia. Het Canal de São Vicente scheidt het eiland van Santo Antão. Het eiland is ongeveer rechthoekig en heeft een oppervlakte van 227 km², van oost naar west is het 24km en van noord naar zuid niet meer dan 16km. Er zijn bergen in het westen, het zuidwesten, het zuiden, het oostelijk deel van het midden en het noorden en het is vlak in het noordelijk deel van het midden het oostelijk deel van Calhau en het noordelijk deel van het gebied Baía das Gatas. Het hoogste punt is Monte Verde (Portugees voor groene berg) met een hoogte van 725 meter. Het stedelijk gebied Mindelo ligt in het noorden. Daar wonen ongeveer 80.000 mensen; het het de twee stad van het land. Een groot deel van het eiland is ontbost. Het leven op dit zeer droge eiland speelt zich voornamelijk af in Mindelo waar meer dan 80% van de ongeveer 90.000 bewoners van het eiland wonen. Tot 1975 was het land een Portugese kolonie. Voor ons is het een nieuw land op ons lijstje.

Aan boord zijn ze blij dat er wat Engelssprekende mensen zijn die met een excursie meegaan, want de gidsen hier zijn de Duitse taal niet machtig. Het lukt met enige moeite om een klein busje vol te krijgen dat met de enthousiaste Jennifer meegaat en alle verhalen rechtstreeks van een Kaapverdiaan hoort. We stoppen kort in de stad en zien zo een en ander van Mindelo. Daarna over een kinderkopjesweg (nieuw, want basalt hebben ze zelf en asfalt moet worden ingevoerd) een enorm stuk omhoog naar een punt waar je de baai waar het schip ligt kunt overzien en ook de andere kant van het eiland. We worden min of meer gezandstraald, want het is heel kaal en droog hier. Verder naar zandduinen met mooi wit zand en dan naar Praia Grande. Daar mogen we Grog de Cana proeven (rum van suikerriet) en even naar de branding kijken. We gaan terug via een breed dal met veel Amerikaanse windmotoren die bronwater oppompen voor de irrigatie, Dit is het enige stuk waar wat kleinschalige landbouw is. Langs de vismarkt en de Torre de Belem komen we terug bij het schip, mooi op tijd voor de lunch.

Zaterdag 13 februari varen we langs de wat verfloze vuurtoren de haven van de hoofdstad Praia binnen. Dat is op het eiland Santiago, het grootste en belangrijkste van de Kaapverdische Eilanden. De officiële landsnaam is República de Cabo Verde. Santiago meet 991km² en telt bijna 275.000 inwoners. De Kaapverdische hoofdstad Praia (sinds 1770) van de archipel, ligt op dit eiland en heeft rond 62.000 inwoners. Praia is voor schepen op weg naar het Verre Oosten of Brazilië de geschiktste plaats om voor anker te gaan. Dat is al sinds de 15e eeuw bekend. Op 15 km van Praia ligt Ciudade Velha (Oude stad), de oudste nederzetting op Kaapverdië gesticht door de Portugezen die zich hier in 1462 vestigden. Het heette voorheen Ribeira Grande. Om verwarring met de stad Ribeira Grande op een ander Kaapverdisch eiland te voorkomen, is de naam gewijzigd in Ciudade Velha. Ciudade Velha staat op de Werelderfgoedlijst. Santiago heeft een tropisch klimaat. Aan de oostkust zijn bananenplantages. Het eiland is vulkanisch. De hoogste berg is de Pico da Antónia (1394 m). Het bergachtige midden van het eiland is relatief neerslagrijk en daardoor het meest vruchtbare gebied van de archipel. Bij Tarrafal, in het noorden van het eiland, is een prachtig strand. Rond Rui Vaz kunnen mooie bergwandelingen worden gemaakt.

We hebben een excursie waarbij we het oude centrum Plato van Praia bekijken. Mooie oude paleizen, een groot plein, kanonnen die de stad bewaken een een vlak eilandje in de baai, de voormalige leprozenkolonie, dat nu is gekocht door een rijke Chinees die er een casino gaat bouwen. De versmarkt is kleurrijk en erg druk. Daarna naar de vesting Sao Felipe dast destijds Ciudade Velha bewaakte. Daarna deze World Heritage zelf en tijd voor een pilsje. Op de markt nog de paal waar slaven aan werden geketend voor straf. Er zijn heel veel slaven op deze plek verhandeld. Dan verder het binnenland in langs S. Domingos en omhoog om uit te komen bij Pousada Quinta do Montanha, waar we lunchen. Veel bonen (alle soorten en maten), kip, een schotel met tonijn, aardappels en uien met kaas erover. Toe cake en flan. Dan weer rijden, veel mooie vergezichten en uiteindelijk de botanische tuin, met vooral veel bougainville. We zien het dal waar veel papaja’s en bananen vandaan komen en een stuwmeer (gift van China). Rond 17:00 zijn we terug aan boord. Rond 19:45 varen we verder. De golven en de wind zijn stevig.

Valentijndag 14 februari, stampen we nog steeds tegen wind in. Het is opnieuw een zeedag en we doen de was, Vliegende vissen en hoge golven.

São Vicente (Portuguese for Saint Vincent), also Son Visent or Son Sent in Cape Verdean Creole, is one of the islands of Cape Verde. We arrive there after 800 sea miles on February 12^th. It is located between the islands of Santo Antão and Santa Luzia, with the Canal de São Vicente separating it from Santo Antão. The island is roughly rectangular in shape with a surface area of about 227km2 (88sqmi). From east to west it measures 24km (15mi) and from north to south no more than 16km (9.9mi). The terrain includes mountains in the west, the southwest, the south, the east-central and the north. The area is flat in the north-central, the central part, the eastern part south of Calhau and the northern part in the Baía das Gatas area. Its highest point is Monte Verde (Portuguese for green mountain) located in the northeast-central part with an altitude of 725 meters (2,379ft). The urban area of Mindelo is in the northern part. Much of the island is deforested. Life on the very dry island of São Vicente mainly happens in the city of Mindelo, where more than 80% of the approximately 90,000 island residents live. The country was a Portuguese colony until 1975. It is a new country to addf to our list of countries.

Before we leave for the excursion they ask for English speaking volunteers. The guides here speak English (and their own Portuguese and Creole language), but no German. With some difficulty we are accompanied by a couple of Germans that do understand the language of the guide. The other busses have also local guides, but the AIDA staff comes along to translate the story. We make a tour of the island, see part of Mindelo, take a cobblestone road to a viewpoint where you can see Mindelo Bay and the other side of the island. There is a lot of wind there. We continue the cobblestones (no tar, because they have to import it and they have local basalt) to high sand dunes and to Praia Grande (beach). We try a sample of Grog de Cana (43%) and go back to town through a valley where a lot of windmills pump the water they use to irrigate the fields. It is they only area where some crops grow. We arrive in town past Torre de Belem and return to the ship in time for lunch.

República de Cabo Verde is the official name of the Capeverdian Islands. Santiago is the biggest and most important island it is 991km² and has almost 275.000 habitants. We arrive in Praia, the capital since 1770 on February 13th; it has about 62.000 inhabitants. In the 15th century it was already known that Praia was the best anchorage for ships on their way to the Far East or Brazil. In 1462, Portuguese settlers arrived at Santiago and founded a settlement they called Ribeira Grande. To avoid confusion with Ribeira Grande on another Capeverdian I on Valentisland this name was changed in Ciudade Velha (Old Town). Ciudade Velha is 15 km (9 miles) from Praia and it is a UNESCO World Heritage. Santiago has a tropical climate with banana plants on the east coast. The island is volcanic. Pico da Antonia (1394 meter high – about4500 ft) . Because of the rain, the mountainous area in the middle is the most fertile part of the archipelago. Near Tarrafal in the north is a beautiful beach and around Rui Vaz hikes in the mountains can be made.

We have a tour that shows us Praia and the old city center Plato with the lovely old buildings and some beautiful squares. Od canons protected the city from attacks. In the bay a small island that used to be the lepers colony. It has now been bought by a rich Chinese who is going to build a casino there. The fresh market is very crowded and colorful. After that we continue for a visit to S. Felipe fortress, built to protect Ciudade Velha. There is a lovely panorama of the old town. We go there after the fortress and walk the Rua Bananas to the little church. Afterwards a beer and a view on the old market . Many many slaves were sold here to be transported to Brazil, the Caribbean or the USA. We continue through a mountainous area with a lot of villages, past S. Domingos and S. Loranco to Pousada Quinta do Montanha for lunch. The people here eat a lot of beans (all sizes) and they eat chicken and tuna with potatoes, onion and cheese on top (very nice). After lunch more panoramas, the botanical garden with many bougainvillea and a dammed off artificial lake (dam paid for by the Chines). We are back at the ship around 5 pm. We sail away around 7:45 pm.

Valentines day February 14^th, we wake up after a long and bumpy night. The wind is strong and the waves are rather high. We do our laundry, see flying fish and read.

Twee zeedagen

Op zee dag 3 en 4

Sorry dat ik nog niet helemaal wakker was met het plaatsen van het eerste verhaal en dat daardoor er een paar foto’s op z’n kant staan. Ik heb ze er inmiddels goed bijgezet, maar kan niet helemaal zien welke van de oudere de dwarsliggers zijn, dus daar moeten jullie even mee leven. De goede staan aan het eind van de reeks. En de bijbehorende tekst heb ik voor of liever boven de serie gezet. Het slaapt een stuk lekkerder als het bed niet rechtop tegen de muur staat J.

De AIDAcara is inderdaad eenvoudig, maar netjes. Hut is redelijk ruim Piet en Trijntje en gek veel is er niet te doen, hoewel ze wel van alles organiseren en ook wat interessante lezingen gepland hebben. Wat ik leuk vind is dat je dagelijks twee liter mineraalwater krijgt en per hut 250 MB internet. Geen fooien hoeft te betalen en het eten is goed (mocht wel wat warmer). Alle berichten zijn alleen in het Duits. Bij de maaltijden gratis witte en rode wijn en eventueel bier. Kortom eigenlijk best goed.

Op 10 februari varen we lang west van Marokko. Eerst bewolkt en rond 29 graden, maar bij het naderen van de keerkring is het ruim 26 graden. Rustige dag op zee. Hoewel, tijdens de lunch werden de obertjes erg opgewonden en riepen “krokodillen”. We konden het niet goed zien, maar walvis leek er meer op.

Donderdag de 11^eopnieuw een zeedag en na een rustig ontbijt gaan we naar een resentastie over de Kaapverden, daarna drinken we koffie en we lezen een poosje op het balkon. Jan loopt acht rondjes promenadedek (ongeveer 3 km). Lunch tussen 12:30 en 14:00 en daarna niks bijzonders of het zou moetenzijn dat de temperatuur 27 C is en dat de lucht mooi blauw is. Vannacht krijgen we er nog een uur bij.

Sorry that some of the photos are not in the right position. I have added the better ones at the end. As I cannot see at the moment which one I should delete, you’ll have to bear with me. The interesting looking flower is a protea (also where the insect is looking for food). The ship is not too big, quite simple really and this company has some advantages. They give 2 litre bottles of water in every cabin each day and per cabin they give you 250 MB internet for free. The main language is German. Tips are included in the cruise price. Red and white wine are free at the meals, beer also. And the food is good (no set meal times and all buffet except when you pay extra (rather a lot) and have a meal served.

Wednesday February 10^this a sea day starting with 20 C later rising to 26 C. We are sailing west of North Africa. The only exciting thing that happened was during lunch hour when one of the waiters called “crocodiles”. We could not see properly, but they were whales.

After a nice breakfast on Thursday February 11^thwe go to a presentation on the Capeverdian Islands. Afterwards we have coffee together and Jan walks the promenade deck 8 times while I read. Lunchtime is between 12:30 pm and 14 pm. No more obligations today. Temperature is 27 C right now and overnight we will have an extra hour (being more westerly).

Even wennen

Zaterdagmiddag 6 februari hebben we gepakt. Een grote koffer en een kleintje plus voor allebei een rollend handbagage ding. De koelkast is zo goed als leeg, de was gedaan, de vuilnis weg en de kranten liggen klaar om door de buurmannen volgende week woensdag afgevoerd te worden.

Zondagmorgen een rustig ontbijt, een kop koffie en inchecken voor de vlucht van morgen. De boarding passes printen we uit. Rond halfelf rijdt Jan de auto voor en een kwartiertje later vullen we de kofferbak. Het is droog met een zonnetje, maar er is wel veel wind. Koud is het niet. Deze winter heeft herfstachtige trekjes.

Jan rijdt tot net over de grens bij Beek . We stoppen voor een klein broodje bij Raststette Elten. Ik rijd daarna over de weg 3 en die volgen we tot voorbij Oberhausen en nog een stuk verder. We kunnen dan over naar weg 52 en na een korte afstand nemen we de afslag Düsseldorf-Rat. Dat is vlakbij het vliegveld en vlakbij het Van der Valk Airport Hotel. We krijgen kamer 1308 (hoog en droog) en de auto heeft ook een dak boven zijn hoofd. Het is tegen halfdrie als we gesetteld zijn.

Maandag 8 februari staan we tegen halfzes op en na een kop thee gaan we met een taxi naar het vliegveld. We checken vlot in bij Air Berlin en wachten tot we om 8:10 kunnen boarden. We vertrekken uit een druilerig Duitsland met een kwartier vertraging, maar we komen op tijd aan op Gran Canaria. En Wilma en Peter, het is weer gelukt hoor twee rijen voor ons twee jankende guppies. Het is 21-23 graden. De koffer zijn er heel snel. We worden eerst naar een AIDA bus verwezen, maar omdat we een TuI-voucher hebben worden we daarna in een taxi gezet. Dat betekent dat we voor de massa uit bij de boot komen. Daar probeert iemand ons op grond van het Tui-logo naar het Tui-schip te sturen dat ook in de haven ligt, maar we laten ons niet foppen.

De hut is al klaar dus we kunnen daar gelijk terecht en pakken de handbagage uit voor we in het restaurant wat te eten halen. En ja hoor (Eppie en Wiep) ze hebben knödel (zie foto). Terug blijkt dat de koffers er ook zijn, dus uitpakken en veel kastruimte overhouden.

Sloepenrol is pas om 20:30 en duurt een halfuur omdat er een aantal mensen niet is of niet op de goede plek staat. Nu wachten we bij een heerlijk temperatuurtje van 19 graden op het uitvaren rond 22:00. We vertrekken uiteindelijk pas om 23:30 als we allebei l op een oor liggen,

Dinsdagmorgen de 9^egaat de wekker om 6:30 en liggen we al keurig in de haven van San Sebastian op het op een na kleinste Canarische eiland La Gomera. We maken de kleine Inselrundfahrt.

San Sebastian de la Gomera is in alle opzichten de hoofdstad van het eiland Gomera. De stad heeft een heerlijk historisch centrum met pleintjes met schaduw, in de zon blinkende kleurige gebouwen en voetgangersvriendelijke straten. Christopher Columbus verbleef hier op weg naar de nieuwe wereld. Alles wat er over zijn bezoek hier te weten is, is beschreven. Het eiland is erg rustig en totaal niet gehaast.

Nationaal park Garajonay ligt in het midden en noorden van La Gomera. Het werd in 1981 uitgeroepen tot nationaal park en werd in 1986 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO geplaatst. Het park beslaat met 3.984 hectare (40 km²) tien procent van het eiland en ligt binnen het territorium van alle zes gemeenten. Sinds 1988 heeft het ook de status 'Europees vogelreservaat'. Helaas brandde in 2012 een deel van het reservaat uit.

We zien veel van het eiland tijdens de excursie en stoppen een aantal keren. Mooie ochtend e heer lijk weer. We blijven hier tot 18:00 en gaan dan twee dagen zee op.

We have packed a big suitcase and a small one and a piece of cabin luggage each. Sunday morning we check in for our flight on Monday morning and print the boarding passes. We drive away from home around 11 am. Jan reaches the German border in 1,5 hours. We take a break for coffee and a roll and after that I take over and after another 1,5 hours we reach the Airport Hotel Van der Valk in Düsseldorf. We are on floor 13 and have a wide view.

We have an Air Berlin flight at 8:40 to Las Palmas on Gran Canaria (4,5 hours flight). Temperatures are around 20-23 C. We beat the lines because we have a different agent in the Netherlands, so we are in our cabin very quickly. We have a lovely lunch and unpack after that, De safety drill is around 8:30 pm And takes half an hour. Now we are waiting for the sailaway around 10 pm. When we leave it is 11:30and we are both in bed.

On Tuesday the 9^th we arrive on the small island La Gomera, the bigger part of the island is a World Heritage.

The capital of the island in every way San Sebastián de la Gomera has a delightful historic centre with shaded plazas, sun-bleached colourful buildings and pedestrian-friendly streets. Its main claim to fame is that Christopher Columbus stayed here on his way to the New World, and you’ll learn more about the famed explorer here than you ever did at school, as his every footstep in the town has been well documented for visitors. San Sebastián is very slow-paced.

Garajonay National Park (Spanish: Parque nacional de Garajonay) is located in the center and north of the island of La Gomera, one of the Canary Islands (Spain). It was declared a national park in 1981 and a World Heritage Site by UNESCO in 1986. It occupies 40km2 (15 sq mi) and it extends into each of the six municipalities on the island. Since 1988 it also is European bird Reserve.

Welkom - Welcome

Alle gezondheidscontroles heb ik voorlopig weer gehad. Bij de cardioloog mag ik over een jaar weer langskomen en ook de uroloog kon bij de laatste cystoscopie vanmiddag geen ongerechtigheden vinden, dus daar mag ik een halfjaar wegblijven. Na 27 spoelingen hoeft dat (gelukkkig) ook niet meer. Nog twee keer een halfjaarlijkse cystoscopie en daarna wordt het een keer per jaar. Al met al zit hier een tamelijk blij mens. Omdat we er eigenlijk wel vertrouwen in hadden, waren we al een reis aan het regelen. En met nu al twee jaar rookvrije Jan gaat het gelukkig ook goed.

Zoals we graag doen, gaan we ook dit jaar de zon opzoeken in de winter. Omdat we onze originele plannen (Panamakanaal) niet konden regelen (boot helemaal uitverkocht op de bezemkast na), zei ik als grapje tegen Jan "dan maar naar de Canarische Eilanden". "Is daar geen cruise heen", vroeg Jan. En ja hoor, gevonden bij de Duitse "Kreuzfahrt"-maatschappij Aïda. We gaan vliegen vanaf Düsseldorf naar Las Palmas op Gran Canaria en dan voor 14 dagen aan boord van de AIDA-cara die achtereenvolgens La Gomera aandoet, de Kaapverdische eilanden Sao Vicente en Santiago, dan Tenerife, La Palma, Lanzarote en Fuertaventura, eindigend met opnieuw Las Palmas. Dat alles gelardeerd met een aantal zeedagen. Zoals jullie gewend zijn houden we je op de hoogte metverhalen en foto'sen via de kaart kunnen jullie ongeveer-precies zien waar we zijn.Een mailtje van Reismee krijg jewanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat.

Leuk dat jullie met ons meereizen en af en toe een reactie sturen!!

The physical checks with the cariologist and the urologist were both good. The urologist wants to see me again in six months time, bus the treatments are finished. As usual we will go south to find some sun during winter. This time we will stay on the east side of the Atlantic and make a two-weeks cruise to the Canary Islands Gran Canaria, La Gomera, Tenerife, La Palma, Lanzarote and Fuertaventura. Between Gomera en Tenerife we will visit the Capverdian islands Sao Vicente and Santiago. In between several sea days. We will cruise on AIDAcara, a ship owned by a German cruise company called AIDA. You will find verhalen (stories) and foto’s (photos) and on de kaart (the map) you can see where we are.An e-mail from Reismee will reach you when a new story or new pictures are available.

We love have you travelling with us via this website and look forward to your reactions!